Wees voorbereid

 wees voorbereid

Veiligheid is dagelijkse kost, maar we zijn er vaak niet bewust mee bezig. Veel dingen zijn routine. Denk aan het omdoen van je autogordel, je bent niet van plan om te verongelukken die dag maar uit veiligheid doe je m toch om. Rookmelders in huis, omdat je niet verrast wil worden door het vuur en de rook. Leren zwemmen omdat je niet wilt verzuipen als je te water raakt. Verzekeren tegen alle mogelijk denkbare shit die op je pad kan komen. We doen het allemaal, maar wanneer het aankomt op zelfbehoud laten we toch de nodige steken vallen.

Zelfverdediging is een life-skill, net als zwemmen en je hebt een basis nodig voor die onvoorziene noodsituaties waar bijna iedereen vroeg of laat mee te maken krijgt. Je kunt je kop in het zand steken en maar hard genoeg roepen ”overkomt mij niet”, maar dat deden die duizenden voor jou ook en die werden ook niet gespaard.

Voorbereiden is noodzakelijk in het leven. Dat is geen angst zaaien, maar gezonde logica.

Je bereidt je vaker voor op situaties of de toekomst dan je denkt.

Momenteel is de campagne van de overheid gaande “Denk vooruit”

De mensen tegenwoordig zijn in slaap gesukkeld, het leven is goed, de consumentenmarkt is overvloedig en voorziet in al je behoeften.

Mijn ouders waren oorlogskinderen, hebben de hongerwinter van ’44 overleefd en kregen niets cadeau. Van huis uit weet ik niet anders dan dat je moet voorbereiden. De koude oorlog deed er een schepje bovenop. De nieuwe generaties zijn naief, afhankelijk en een klik verwijderd van hun boodschappen en mooie spulletjes. Het is ze niet voor te stellen dat het er niet meer is. Tijdens de Coronacrisis zagen we al dat de veerkracht van veel mensen en de jeugd nihil tot non-existent was.

Er kleeft een nadeel aan deze levensstijl. Alles is digitaal en ook bij het afrekenen pakken we de mobiel. Navigeren, lezen, communiceren, fotograferen, bankieren, muziek luisteren, ‘vriendschappen” alles loopt via de digitale weg. Wat als er iets gebeurt met een ondersteunend netwerk en dit alles stopt? Als bewoner van een buitengebied heb ik  geregeld te maken met uitval van stroom en internet. Het is dus niet dat het in NL niet voorkomt...

Bij een storing of aanval op deze netwerken is communicatie niet meer mogelijk, contant geld opnemen, je spaartegoed, pompstations werken niet meer dus transport stopt, je cv-ketel doet het niet meer dus geen warm water of warme radiatoren, airco stopt, Gemalen voor waterbeheersing en drinkwatervoorziening stopt, elektrisch koken, koffiezetten, ga zo maar door. We vallen terug op onszelf. De overheid, waar we altijd zwaar op leunen, kan “tijdelijk” niks voor je doen. “De overheid moet het oplossen” heb je geen reet aan, want die hebben vooraf al aangegeven dat je je zaakjes op orde moest hebben en laten je in je sop gaarkoken. Die hebben wel wat anders aan hun hoofd dan jou in de watten te leggen.

Net als gordels om, verzekering afsluiten, enz., ben je het aan jezelf en je huisgenoten verplicht om je te wapenen tegen het “onvoorziene”. Wat als je moet evacueren en het moet NU!  Heb je een paklijst? Heb je een bug-out bag met daarin noodzakelijke middelen om te overleven. Wat als je wel thuis kunt blijven (bug-in)?  Heb je al een risicoanalyse gemaakt? Welke calamiteit kunnen jou treffen? Wat zit er in jouw omgeving aan industrie, opslag, gevaarlijke stoffen routes, wat als het water komt, schade door natuurgeweld, sociale onrust. Wat zijn de gevaren in jouw regio en wat kun en moet je per calamiteit doen?

Extra eten en drinken kan een kind van 3 nog wel bedenken, maar heb je alternatieve middelen om te koken en te verwarmen, om te communiceren, voor je elektra, om accu’s en packs op te laden, extra brandstof voor de auto, iets om je huis/kamer te verwarmen zonder stroom, waterfilter zonder water hou je het geen week vol, contant geld, ruilmiddelen als gasaanstekers, lucifers, paracetamol, kaarsen en andere dagelijkse gebruiksmiddelen als tampons en maandverband.

72 uur. Dat is het advies. Wat als het langer duurt?

Je flessen water, rijst en potten groente op zijn? Calamiteiten zijn van alle tijden. Ook in ons land. De watersnoodramp trof Zeeland, maar Zuid-Holland kroop door het oog van de naald en werd ternauwernood gered van een complete overstroming. De Ooipolder in 1995 met 250.000 mensen en 1 miljoen dieren die werden geëvacueerd, Limburg vrij recent en Tsjernobyl niet te vergeten waarbij we geen groente meer konden eten en veel voedsel oneetbaar werd. De Coronacrisis staat ons nog vers in het geheugen en een epidemie of pandemie is niet langer een fictief spannend verhaal maar realiteit.

Rampen gebeuren en mensen die niet zijn voorbereid raken in paniek, gaan plunderen of bedelen en zijn een hinder voor de overheid en voor hen die wel gehoor gaven aan de oproep en waren voorbereid.

Neem je verantwoordelijkheid voor jou en je dierbaren en zorg dat je niet met je duim in je reet staat als er iets gebeurt.

Wees voorbereid !